โลหะผสม Nicr ความหนา 0.05 มม. แถบฟอยล์โลหะผสมกรรม Karma Nichrome สำหรับมาตรวัดความเครียด

ความหนา 0.05 มม. Karma Nichrome แถบฟอยล์โลหะผสมสำหรับเกจวัดความเครียด

Nichrome ซึ่งเป็นโลหะผสมนิกเกิลและโครเมียมที่ไม่ใช่แม่เหล็ก 80/20 เป็นลวดต้านทานที่พบมากที่สุดสำหรับวัตถุประสงค์ในการให้ความร้อนเนื่องจากมีความต้านทานสูงและทนต่อการเกิดออกซิเดชันที่อุณหภูมิสูงเมื่อใช้เป็นองค์ประกอบความร้อนลวดต้านทานมักจะพันเป็นขดลวดความยากอย่างหนึ่งในการใช้ลวดนิโครมคือการบัดกรีไฟฟ้าที่ใช้ดีบุกทั่วไปจะไม่เชื่อมติดกับมันดังนั้นการเชื่อมต่อกับพลังงานไฟฟ้าจะต้องทำโดยใช้วิธีอื่นเช่นขั้วต่อแบบจีบหรือขั้วสกรู

Kanthal (Alloy 875/815) ซึ่งเป็นตระกูลโลหะผสมเหล็ก - โครเมียม - อลูมิเนียม (FeCrAl) ที่ใช้ในการใช้งานที่อุณหภูมิสูงหลากหลายประเภท

คอนสแตนแทน [Cu55Ni45] มีค่าสัมประสิทธิ์ความต้านทานอุณหภูมิต่ำและในฐานะโลหะผสมทองแดงจึงบัดกรีได้ง่ายโลหะผสมที่มีความต้านทานคงที่อื่น ๆ ได้แก่ แมงกานิน [Cu86Mn12Ni2], Cupron [Cu53Ni44Mn3] และ Evanohm

ตระกูล Evanohm ของโลหะผสมนิกเกิล - โครเมี่ยม [Ni72Cr20Mn4Al3Si1], [Ni73Cr20Cu2Al2Mn1Si] มีความต้านทานสูงค่าสัมประสิทธิ์การต้านทานอุณหภูมิต่ำแรงเคลื่อนไฟฟ้าต่ำ (ศักยภาพของกัลวานี) เมื่อสัมผัสกับทองแดงความต้านทานแรงดึงสูงและยังมีความเสถียรมากเมื่อเทียบกับ เพื่อบำบัดความร้อน

Balco [Ni70Fe30] และโลหะผสมที่คล้ายกันมีค่าสัมประสิทธิ์ความต้านทานอุณหภูมิสูงมาก แต่เป็นเชิงเส้นมากกว่าทำให้เหมาะสำหรับองค์ประกอบการตรวจจับ

องค์ประกอบและโลหะผสมจำนวนมากถูกใช้เป็นลวดต้านทานเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษตารางด้านล่างแสดงความต้านทานของวัสดุทั่วไปบางอย่างความต้านทานของคาร์บอนอสัณฐานมีช่วง 3.8 - 4.1 × 10−6 Ω m

สเตรนเกจ (สเตรนเกจที่สะกดด้วย) เป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการวัดความเครียดบนวัตถุซิมมอนส์คิดค้นโดย Edward E. Simmons และ Arthur C.Ruge ในปีพ. ศ. 2481 เครื่องวัดความเครียดที่พบมากที่สุดประกอบด้วยแผ่นรองฉนวนที่มีความยืดหยุ่นซึ่งรองรับรูปแบบฟอยล์โลหะมาตรวัดติดกับวัตถุด้วยกาวที่เหมาะสมเช่นไซยาโนอะคริเลตในขณะที่วัตถุเสียรูปฟอยล์จะเปลี่ยนรูปทำให้ความต้านทานไฟฟ้าเปลี่ยนไปการเปลี่ยนแปลงความต้านทานนี้มักวัดโดยใช้วีทสโตนบริดจ์เกี่ยวข้องกับความเครียดโดยปริมาณที่เรียกว่าเกจแฟคเตอร์

เครื่องวัดความเครียดใช้ประโยชน์จากคุณสมบัติทางกายภาพของการนำไฟฟ้าและการพึ่งพารูปทรงเรขาคณิตของตัวนำเมื่อตัวนำไฟฟ้าถูกยืดออกภายในขอบเขตของความยืดหยุ่นเพื่อที่จะไม่แตกหรือทำให้เสียรูปอย่างถาวรตัวนำไฟฟ้าจะแคบลงและยาวขึ้นซึ่งจะเพิ่มความต้านทานไฟฟ้าตั้งแต่ต้นจนจบในทางกลับกันเมื่อตัวนำถูกบีบอัดเพื่อไม่ให้เกิดการหลุดออกมันจะขยายและสั้นลงซึ่งจะลดความต้านทานไฟฟ้าจากต้นทางถึงปลายทางจากค่าความต้านทานไฟฟ้าที่วัดได้ของสเตรนเกจอาจอนุมานปริมาณความเครียดเหนี่ยวนำได้

เครื่องวัดความเครียดทั่วไปจะจัดเรียงแถบนำไฟฟ้าที่ยาวและบางในรูปแบบซิกแซกของเส้นคู่ขนานสิ่งนี้ไม่ได้เพิ่มความไวเนื่องจากเปอร์เซ็นต์การเปลี่ยนแปลงของความต้านทานสำหรับความเครียดที่กำหนดสำหรับซิกแซกทั้งหมดจะเหมือนกับการติดตามเดียวการติดตามเชิงเส้นเดียวจะต้องมีความบางมากดังนั้นจึงอาจเกิดความร้อนสูงเกินไป (ซึ่งจะเปลี่ยนความต้านทานและทำให้ขยายตัว) หรือต้องใช้งานที่แรงดันไฟฟ้าต่ำกว่ามากทำให้ยากที่จะวัดการเปลี่ยนแปลงความต้านทานได้อย่างแม่นยำ